- Αγάπη είναι να μην αυτοπυρπολείσαι στην ερώτηση – κόλαφο "Μωρό μου, πως σου φαίνομαι;", όπου καλείσαι να λύσεις τον γρίφο "Ωχ Παναγία μου, τι απαντάω τώρα!". Καθότι ο λόγος που σε ρωτάει, είναι επειδή άλλαξε κάτι πάνω της. Τα μαλλιά της; Το μακιγιάζ της; Έχασε 26 γραμμάρια; Καινούρια τσάντα; Παπούτσια; Μανικιούρ; Τι; Επιλέγεις να δώσεις την απάντηση πασπαρτού "Ναι αμέ, Μεγειά, αγάπη μου".
Έρπη, βλάκα. Έρπη έβγαλε στα χείλια. Τι μεγειά; Τρέχαααα!
- Αγάπη είναι να γεννάς το παιδί του και όλοι να λένε "πωπώ, ίδιο η μανούλα του είναι το μωρό!" και εσύ να βλέπεις στο νεογέννητο όλα τα χαρακτηριστικά του συντρόφου σου. Τα μάτια του. Το στόμα του. Το χρώμα των μαλλιών του. Το μούσι του. ( Κάποιες "είδαν" στο νεογέννητο, το πρόσωπο της πεθεράς τους. Κάποιες από το χωριό. Δεν τις ξέρετε. Δεν έζησαν πολύ, δάγκωσαν τη φλέβα με τον κυνόδοντα, πριν περάσει η επήρεια της επισκληρίδιου).
- Αγάπη είναι να έχει μείνει ένα τελευταίο κομμάτι σιροπιαστού υπέρ-φανταστικού γλυκού. Να το λιγουρεύεστε και οι δύο. Να μην το τρώει κανείς "μπα, δεν το θέλω, φάτο εσύ", "δεν έχω όρεξη για γλυκό τώρα, μωρέ" (ψέμα, από μέσα σου κλαις, θα έδινες ένα νεφρό κι έναν αμφιβληστροειδή για να το φας).
Δεν το τρώει κανείς τελικά, χαλάει. Το πετάς στα σκουπίδια με λυγμούς. Πιο μεγάλη αμαρτία κι από το προπατορικό αμάρτημα.
- Αγάπη είναι να τσακώνεστε, να σκοτώνεστε στη μέση του δρόμου. Και να διακόπτει τα καντήλια που σου κατεβάζει, για να φέρει ένα μπουφάν από το αυτοκίνητο, "φόρα το, τη τρέλα μου μέσα, κάνει ψόφο".
- Αγάπη είναι να σκέφτεσαι γελοίες δικαιολογίες για να τον πάρεις τηλέφωνο, τύπου "πληρώσαμε την οτενέτ;" (δεν έχετε οτενέτ) μόνο και μόνο για να βεβαιωθείς πως έφτασε ασφαλής στον προορισμό του. (2 τετράγωνα πιο κάτω, για τσιγάρα στο περίπτερο πήγε).
- Αγάπη είναι να μην ανοιγοκλείνεις τη βρύση όταν κάνει μπάνιο.
- Αγάπη είναι να θυμάσαι ένα ρημάδι γενέθλιο, πόσο δύσκολο είναι πια! (Και μια επέτειο. Γάμου. Αρραβώνα. Πότε τα πρωτοφτιάξατε. Πότε τα ξαναφτιάξατε μετά από χωρισμό. Ανακοίνωσης εγκυμοσύνης. Αγοράς αυτοκινήτου. Μηχανής. Σκέιτμπορντ. Πότε κοιμηθήκατε μαζί πρώτη φορά. Πότε έμεινες σπίτι της πρώτη φορά. Πρώτη φορά διακοπές. Πρώτη φορά Αριστερά.)
- Αγάπη είναι να κοροϊδεύετε και οι δύο τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, "χαχα τι βλακείες για να πουλάνε τα ζαχαροπλαστεία και τα ανθοπωλεία μωρέ, χαχα, ναι", αλλά να κάνετε ο ένας στον άλλο δώρο κάτι μικρό. Το οποίο είναι πολύ καλή ιδέα για τους εξής λόγους: αφενός βγαίνεις από πάνω αν δεν σου κάνει ο άλλος/άλλη δώρο (ο οποίος/α μπορεί να κοροϊδεύει τον Βαλεντίνο, αλλά κανέναν δεν τον χάλασε ποτέ ένα δώρο, οπότε σου χρωστάει χάρη, για να βγει στα μαγαζιά τώρα είναι αργά, οπότε... θα φας καλά χεχε), αφετέρου δεν έρχεσαι σε δύσκολη θέση αν ο άλλος σου έχει πάρει και εκείνος δωράκι). Συμπέρασμα, πάντα έχουμε καβάτζα ένα μικρό δωράκι στις 14 Φεβρουαρίου. Ένα λουλούδι, ρε παιδί μου, μια σοκολάτα, μια καρτούλα, κάτι. Όσο και να γκρινιάζει κάποιος πως αυτά είναι βλακείες, όταν προσφέρεις το δωράκι θα χαμογελάσει. Να το ξες. Νόμος.
- Αγάπη είναι όταν σκοτεινιάζουν οι ουρανοί κι όταν κλείνουν όλοι οι δρόμοι, να σου κρατάει το χέρι.
- Αγάπη είναι, ένας ανίκητος στρατός 2 ανθρώπων. Ας έρθει ότι είναι να 'ρθει. Εμείς οι δύο, δε μασάμε.
Χορηγός άρθρου: Panos Rekouniotis Wedding Photography – Φωτογραφία γάμου
